Konferencja była bardzo fajna i można sobie poczytać wiele pochwał na twiterze : "#scalarconf". Dobra jak już posłodzone to teraz o jednej konkretnej rzeczy...

Zdrowy dystans do Scali

Bardzo chciałem posłuchać wykładu o wadach scali aby nie popaść w zbytnie uwielbienie technologii przechodząc metamorfozę w fundamentalistycznego fanatyka. Problem z konferencjami w sobotę jest taki, że dzień wcześniej jest piątek i wieczorem blokersi drą ryje na ośce co zaowocowało jedynie 4 godzinami snu. Ze względów bezpieczeństwa stymulanty zachowałem na podróż samochodem (obecnie jest to Thermo Shred co poza ogólnymi bonusami do statystyk dostarcza w jednej porcji 200mg kofeiny co wystarczająco wyostrza percepcję by bezpiecznie przebyć trasę Łódź-Wawka za kierownicą samochodu) przez co po obiedzie włączyła się standardowa zamuła.

Kiedy Tomek Nurkiewicz rozpoczynał wykład ja toczyłem bój o to aby przekierować jak najwięcej uwagi systemu nerwowego z trawienia na odbiór co zaowocowało drzemką przerywaną w postaci : jestem na Majorce-jestem na scalarze-jestem na Majorce-jestem na scalarze-i ostatnia faza to był taki mix Gry o tron z rosyjska inwazją na Krym ale zanim fabułą się rozwinęła obudził mnie jakiś koleś z komunikatem, że chciałby przejść do kibla.

Tomek mówił bardzo ciekawie co należy docenić podwójnie bo co innego jak angol mówi ciekawie po angielsku a co innego jak obcym językiem sprawnie posługuje się Polak. I nawet ten gostek co go zjadła trema na uderscore zrobił kawałek dobrej roboty i mam nadzieję, że nikt go nie hejtował na twiterach. Generalnie wkurwiają mnie ludzie, którzy nie mają jąder żeby samemu coś zrobić w życiu ale krytykują każdą wpadkę tych co ryzykują (tym bardziej, że sam tak kiedyś robiłem). Najlepsza scena to i tak jest wtedy jak jebany grubas z browarem i czipsami siedzi przed meczem i drze ryja "nooooo biegnij ku*waaa do tej piłki". Ale wracając do Scali.

Nie wiem czy ten temat był faktycznie poruszony czy to tylko widmo delirium poobiedniego ale generalnie temat nieczytelnych StackTraców już w kontekście scali widziałem razy kilka. A ostatnio ten argument pojawił się przy okazji lambady w Javie8. Następuje tu moim skromnym zdaniem pewne nieporozumienie łączące dwa niepowiązane fakty.

To, że stacktrace przy błędzie w funkcji anonimowej czy czymś takim może być z deczka nieczytelny nie wynika bezpośrednio z natury języka czy mechanizmów siedzących pod lambdą. Nieczytelność stacktrace wynika... z nieczytelnego stacktracu. Już tłumaczę o co chodzi.

Bo to zły stacktrace był...

Ten problem pojawia się nie tylko w Scali. Niedawno czytałem dyskusję o Coffescript i o tym, ze jak coś się popsuje to i tak trzeba debugować w javascript. Podobnie jest czasami z Hibernate jak używamy sobie klasy a tu nagle nam stacktrace o jakiejś tabelce gada. W tym miejscu zazwyczaj ludzie po raz 50000 cytują artykuł z przed 200 lat o "liking abstraction" ale już wystarczy tego suchara.

Tutaj koleżko opisuje jego bóle z stacktracem w scali i javie8 --> bóle - I zastanówmy się teraz przez chwilę dlaczego stacktrace Javy7 wydaje się być ok (a nie musi).

Jak mam np.

Object tekst=null;
tekst.toString();

To dostanę w Javie NullpointerException i ja wiem dokładnie gdzie on poleciał. ale tak wcale być nie musi.

Mogłoby być np. coś takiego

InvocationException in memory cell 561275

I dalej 150 dziwnych linijek zdradzających konstrukcje procesora. Stacktrace w Javie7 jest po prostu na tym samym poziomie abstrakcji co język a w javie8 i Scali jeszcze nie! Ale głowa do góry bo już gdzieniegdzie jest to poprawione. Np. Tak wygląda jeden z błędów w Playu.

Jak nie widać co jest na obrazku to trzeba w niego kliknąć. Generalnie nie ma tam błędu w stylu anon$12 czy coś w tym stylu ale jasno jest napisane, że nie ma obiektu danego typu a jedynie klasa i dla mnie osobiście ten poziom jasności jest wystarczający aby wiedzieć co się dzieje. Na scaladays 2013 było wystąpienie tego gościa od Springa co tam teraz w Ławie Typesafe zasiada i jasno dał im do zrozumienia, że zamiast jarzyc się tym, iż można całkę po granicy zbiorów nieokreślonych obliczyć w jednej linii - mają zrobić stacktracy czytelne dla zwykłych ludzi oraz stworzyć jakieś IDE, którego nie będą musieli się wstydzić - podejście zaczyna chyba działać.

Wracając jeszcze do percepcji stacktrejsów - generalnie kiedyś pisałem kod w stylu :

MOV A,10

Ta magiczna instrukcja umieszcza wartość 10 w akumulatorze procesora Z80 (tak tak pracownia była super zaawansowana). Ponieważ technikum orało mi mózg tym poziomem abstrakcji przez 5 lat to jak na studiach zobaczyłem : int a=a+1 to też się głowiłem jak to będzie można debugować jak nie wiadomo do którego akumulatora to trafia i z jakiej komórki pamięci. Tutaj jest fajna prezentacja o tym jak szybko technologie się zmieniają a ludzie zbyt wolno ---> Bret Victor - The Future of Programming

Z życia wzięte

Podobny mechanizm działa w korpo gdzie jedne levele abstrakcji komunikują się z innymi levelami abstrakcji. A piszę o tym tylko bo przypomniał mi się dowcip (uwaga dowcip):

- jak facet nie może dojść to wina faceta
- jak kobieta nie może dojść to wina faceta

I teraz w wersji korpo :

- jak biznes nie rozumie informatyków to wina informatyków
- jak informatycy nie rozumieją biznesu to wina informatyków

Ten obraz skutecznie podsycają różnego typu konsultanci aby nachapać więcej kapusty w kieszenie ale to już inna historia...

Podsumowanie

Konferencja bardzo fajna i za rok na pewno też pojadę chyba, że zaatakują ruscy - wtedy trzeba będzie znowu programować głowice jak w starym dobrym magnetofonie od C64 (chociaż nie, nie takie głowice)